Dendermonde, vrijdag 20 juni - Er is nog een gebeurtenis uit het recente verleden van de Kameraderie, toen er in de verste verte nog geen sprake was van een blog, die het vedient in verslag gegoten te worden. Ik heb het over een avond van bier en vertier, namelijk de Gabrielavond.Een deel van de know-how voor het brouwen van de Gabriel heb ik gehaald uit een boek met de veelzeggende titel “Bier voor dummies”. Als inleiding tot het thuisbrouwen van bier worden in dit boek de vijf hoofdingrediënten van het brouwen opgesomd: gerst, hop, mout, water, gist en een drinkmaatje. Dat laatste ingrediënt heb ik ook ter harte genomen. Toen het bier een maand op fles had gerijpt was de tijd gekomen om enkele kameraden uit te nodigen voor een eerste proefsessie. Die proefsessie is uitgedraaid op een plundering van mijn biervoorraad, wat op zich bewijst dat mijn brouwsel best in de smaak viel.
Mijn drinkmaatjes waren met negen: zeven behoorlijke drinkers en één niet-drinker met een verstekelingetje in de buik. De eerste glazen worden uitgeschonken. Klokklokklok, pssssssh. Koolzuur en schuim, twee belangrijke kenmerken van bier, worden zichtbaar. Aanvankelijk heerst er scepticisme onder de kameraden. Is dit blond goedje wel te vertrouwen? Gaandeweg maakt de angst plaats voor een groeiend gevoel van appreciatie. Gaandeweg verdwijnen mijn zorgvuldig opgeslagen flesjes uit de koelkast. Een kameraad biedt mij 5 euro om een onaangeroerd flesje mee naar huis te krijgen. Hij wil het bier door een collega laten proeven. Ik slaag zijn bod af en geef hem het flesje cadeau. Het exemplaar, dat ondertussen het laatste is geworden, stijgt al snel in marktwaarde. Spelenderwijs verandert het verschillende malen van eigenaar. Van spelen komen kwelen en op een onbewaakt moment ploft de beugel dan ook van de fles. De inhoud wordt voor het overgrote deel gered en de kameraden beslissen, als ultieme daad van kameraadschap, dat de brouwer zijn laatste flesje zelf mag uitdrinken. Ik deel het uiteindelijk met mijn opperkameraad.
Tussen drinken, plezier maken, onnozel doen en verorberen van chips en nootjes door, was een kwartfinale van euro 2008 aan de gang. De Turken versloegen de Kroaten in de toegevoegde tijd van de tweede verlenging met een schot in de winkelhaak. De pietechance van de Turken, voor de tweede maal op rij, kon op weinig of geen bijval rekenen van de kameraden.
Er worden nog vage plannen gemaakt om eens een brouwnamiddag te organiseren. Die brouwnamiddag, waarvan het verslag ook op deze blog staat, ligt intussen reeds enkele weken achter ons en er zal binnen een zestal weken opnieuw een Gabriel kunnen uitgeschonken worden. Als het brouwsel geslaagd is tenminste. Daarover horen jullie later zeker meer.
Ik vond het heel leuk om samen met mijn kameraden een eigen gebrouwd biertje te kunnen drinken. Bedankt voor de talrijke opkomst en voor de positieve reacties. Als de tijd rijp is en de nieuwe Gabriel door de brouwers wordt goedgekeurd voor consumptie doen we die avond waarschijnlijk nog eens over.
In beeld
